Ни булды сон?

Кышлар үтте, язлар килде.
Монсу, кайгы ишек шакыды.
Дөнья болытларга юнәлде.
Кояш үзен качырды.

Җирне төн каплап куйды.
Яман төшлэр чынга әверелде.
Ятим калырга узынды
Шул чак берсе булсада калмады.

Тик салкын, ачлык, өметсезлек
Бәйләп куйды үз янына
Юкка чыкты элек яшлегем,
Бастык бергэ үлем юлына

Ахырым шул дигәндәй
Килеп басты солдат каршыма.
Кулыма мылтык салынды,
Авызыннан ике сүз чыкты:
«Киттек, батыр».

Мылтык аткан тавыш ишетелде
Күз каршымда буш авыл,
Салкын җирдэ җансыз мәетләр,
Инде безне күктән күзәтәләр.